کتاب ۹۴ - یکشنبه ای دوست داشتنی برای کروکوئر

یکشنبه ای دوست داشتنی برای کروکوئر

نویسنده: تنسی ویلیامز

مترجم: وحید عمرانی

تهران - نشر افراز - چاپ ۱ - ۱۴۰۲

تنسی ویلیامز در عرصۀ ادبیات نمایشی از جایگاه ویژه ای برخوردار است به گونه ای که حتی برخی از منتقدان برجستۀ جهان او را غول نمایشنامه نویسی قرن بیستم و یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان معاصر در ادبیات آمریکا قلمداد کرده اند، چنان که در سال ۱۹۵۵.م موفق شد با نمایشنامۀ «گربه روی شیروانی داغ» برندۀ دومین جایزۀ بزرگ ادبی جهان بعد از نوبل یعنی جایزۀ پولیتزر شود. او از اواخر دهۀ چهل میلادی نمایشنامه هایش را عرضه کرد و شانس آن را داشت که در همان آغاز کار شناخته و مطرح شود. دلیل این موفقیت را در خود نمایشنامه ها می توان جست و جو کرد. ویلیامز در نخستین متن های نمایشی اش انسان هایی را به عنوان شخصیت های اصلی به دنیای تئاتر وارد کرد که بسیاری از نمایشنامه نویسان هم دوران او جرأتش را نداشتند، زیرا گمان می کردند تماشاگران آمریکایی که معمولاً از طبقۀ متوسط و حتی مرفه بودند، رغبتی به تماشای زندگی آن اشخاص نشان نخواهند داد. او با جسارت ها و ساختارشکنی هایی که در این عرصه از خود بروز داد موفق شد تا خون تازه ای را در رگ های تئاتر آمریکا تزریق کند و در بسیاری از موارد یک سر و گردن بالاتر از دیگران قرار گیرد. نمایشنامۀ «یکشنبه ای دوست داشتنی برای کروکوئر» توسط وحید عمرانی؛ از اعضای کانون جهانی منتقدان تئاتر برای اولین بار به زبان فارسی ترجمه و توسط نشر افراز منتشر شده است. ویلیامز در این نمایشنامه ماجرای دو دختر جوان را روایت می کند که در آپارتمانی اجاره ای در شهر سنت لوئیس ایالت میزوری آمریکا زندگی می کنند. ماجرا در اواخر دهۀ سی میلادی اتفاق می افتد، ماجرایی که مضمون هایی از قبیل تحولات و آرزوهای نسل نوین آمریکا، عواطف و مسائل انسانی، انتخابات، انتظارات، حسرت ها، دوراهی های زندگی، تعارض ها و کشمکش های درونی و ... را در بر می گیرد. متن از ساختاری قدرتمند و از نظر طرح و سازماندهی ساختار متون دراماتیک در درجه ای عالی قرار گرفته، به نحوی که تنها یک بار خواندنش کافیست تا بسیاری از کارگردانان تئاتر را به اجرای آن ترغیب کند. به عقیدۀ مترجم این نمایشنامه در جذب خواننده و کشیدن تماشاگر به سالن تئاتر هیچ چیزی کمتر از معروف ترین نمایشنامۀ این نویسنده به نام «باغ وحش شیشه ای» که ویلیامز با نوشتنش جایزۀ پولیتزر را به دست آورد ندارد و به راحتی با آن برابری می کند.

سطرهایی از کتاب:

هلنا: هفتۀ گذشته من سه شب تنهایی شام خوردم. هیچ چیزی تنهاتر از یه زن که تنهایی شام می خوره نیست، هر چند من از آماده کردن غذا واسه خودم متنفرم، نمی تونم تحقیر اشغال یه میز رستوران فقط واسه یه نفر رو تحمل کنم. ناهارخوری یه نفره! اما ترجیح میدم از گرسنگی بمیرم تا اینکه با قبول دعوت شام از اون دسته دخترهای طبقۀ متوسط و مبتذل، سطح اجتماعیم رو زیر پا بگذارم. دخترهایی که علیرغم نفرت کاملم از اون چه اونها طرفدارش هستند می خوان من رو به گروه خودشون بکشونند. تنهایی وقتی که همنشین پنج تا آدمی بشی که شعور ندارند، به راحتی پنج برابر میشه.